همه چیز راجع به سیستم عامل آندروید

مهر:‌ شب یلدا یا همان شب چله درازترین شب سال , آخرین روز فصل پاییز و اولین شب فصل زمستان است . ایرانیان از دیرباز بر این باور بوده اند که فردای شب یلدا با دمیدن خورشید، روزها بلند تر شده و تابش نور ایزدی افزونی می یابد، آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش مهر یا زایش خورشید می خواندند و برای آن جشن بزرگی برپا می کردند. 
 
تاریخچه جشن 
 
جشن شب یلدا یک سنت باستانی و آریایی است و پیروان میتراییسم آن را از هزاران سال پیش در ایران برگزار می کرده اند . یلدا روز تولد میترا یا مهر است. این جشن به اندازه زمانی که مردم فصول را تعیین کردند کهن است. یلدا و مراسمی که در نخستین شب بلند زمستان و بلندترین شب سال برپا می کنند سابقه یی بسیار دراز داشته و مربوط می شود به ایزد مهر. 
 
این جشن که یکی از کهن ترین جشن های ایران باستان است در اصطلاح به آن شب چله هم می گویند. چله بزرگ از یکمین روز دی ماه جشن خرم روز تا دهم بهمن که جشن سده است به طول می انجامد و آن را چله بزرگ می نامند به آن دلیل که شدت سرما بیشتر است، آنگاه چله کوچک فرا می رسد که دهم از بهمن تا بیستم اسفند به طول می انجامد و سرما کم کم کاسته می شود. 
 
چله اول که اولین روز زمستان و یا نخستین شب آن است تولد مهر و خورشید شکست ناپذیر است، زیرا مردم دوره های گذشته که پایه زندگی شان برکشاورزی و چوپانی قرار داشت و در طول سال با سپری شدن فصل ها و تضادهای طبیعت خو داشتند و براثر تجربه و گذشت زمان با گردش خورشید و تغییر فصول و بلندی و کوتاهی روز و شب و جهت حرکت و قرار ستارگان آشنایی یافته و کارها و فعالیتشان را براساس آن تنظیم می کردند و به تدریج دریافتند که کوتاهترین روزها آخرین روز پاییز یعنی سی ام آذر و بلندترین شب ها شب اول زمستان است اما بلافاصله بعد از این با آغاز دی روزها بلندتر و شب ها کوتاه تر می شود. 

 
اقوام قدیم آریایی جشن تولد آفتاب را آغاز زمستان می گرفتند خصوصاً ژرمن ها که این ماه را به خدای آفتاب نسبت می دهند و زیاد هم بی تناسب نیست چرا که آغاز زمستان مثل تولد خورشید است که از آن روز در نصف کره شمالی رو به افزایش و ارتفاع و درخشندگی می گذارد و هر روز قوی تر می شود. در این شب آتش برمی افروختند تا تاریکی و عاملان اهریمنی و شیاطین نابود شده و بگریزند و همچنان که خورشید به مناسبت فروغ و گرمای کارسازش تقدس پیدا کرده بود آتش نیز همان والایی را نزد مردمان دارا شد. 
 
چون تاریکی فرا می رسید در پرتو روشنایی آتش تاریکی اهریمنی را از بین می بردند. در شب یلدا یا تولد خورشید افراد دور هم جمع می شدند و جهت رفع این نحوست آتش می افروختند و خوان ویژه مانند سفره یی که عید نوروز تهیه می کنند اما محتویات آن متفاوت است می گستراندند و هر آنچه میوه تازه فصل که نگهداری شده بود و میوه های خشک در سفره می نهادند. این سفره جنبه دینی داشته و مقدس بود و از ایزد خورشید روشنایی و برکت می طلبیدند تا در زمستان به خوشی سر کنند و میوه های تازه و خشک و چیزهای دیگر در سفره تمثیلی از آن بود که بهار و تابستانی پربرکت داشته باشند و همه شب را در پرتو چراغ و نور و آتش می گذراندند تا اهریمن فرصت دژخویی و تباهی نیابد. سفره شب یلدا سفره میزد است و میزد عبارت است از میوه های تر و خشک و آجیل یا به اصطلاح زرتشتیان لرک که از لوازم این جشن بود که به افتخار و ویژگی مهر یا خورشید برگزار می شد. 
 
آداب و رسوم 
 
مردم ایران باستان معتقد بودند که در این شب تاریکی و اهریمن در قوی ترین حالت خود قرار دارد و برای در امان بودن از خطر اهریمن، در این شب همه دور هم جمع می شدند و با برافروختن آتش از خورشید طلب برکت می کردند. آیین شب یلدا یا شب چله، خوردن آجیل مخصوص، هندوانه، انار و شیرینی و میوه های گوناگون است که همه جنبه نمادی دارند و نشانه برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی هستند. در این شب هم مثل جشن تیرگان، فال گرفتن از کتاب حافظ مرسوم است. حاضران با انتخاب و شکستن گردو از روی پوکی و یا پری آن، آینده گویی می کنند. 
 
جشن شب یلدا جشنی است که از ۷ هزارسال پیش تاکنون در میان ایرانیان برگزار می شود. ۷ هزار سال پیش نیاکان ما به دانش گاه شماری دست پیدا کردند و دریافتند که نخستین شب زمستان بلندترین شب سال است. یکی دیگر از دلایل برگزاری این جشن، شب زادروز ایزدمهر یا میترا است. مهر به معنای خورشید است و تاریخ پرستش آن در میان ایرانی ها و آریایی ها به پیش از دین زرتشت بازمی گردد که پس از ظهور زرتشت این پیامبر او را اهورامزدا تعریف کرد. یکی از ایزدان اهورایی مهر بود که هم اکنون بخشی از اوستا به نامش نامگذاری شده. 
 
در «مهریشت» اوستا آمده است؛ «مهر از آسمان با هزاران چشم بر ایرانی می نگرد تا دروغی نگوید». 
 
آیین های جشن شب یلدا 
 
یکی از مرسوم ترین آیین شب یلدا گرفتن فال حافظ است . مردم دیوان اشعار لسان الغیب را با نیت بهروزی و شادکامی می گشایند و فال دل خویش را از او طلب می کنند. در برخی دیگر از جاهای ایران نیز شاهنامه خوانی رواج دارد. بازگویی خاطرات و قصه گویی پدربزرگ ها و مادربزرگ ها نیز یکی از مواردی است که یلدا را برای خانواده ایرانی دلپذیرتر می کند. اما همه اینها ترفندهایی است تا خانواده ها گرد یکدیگر آیند و بلندترین شب سال را با شادی و خرسندی به سپیده برسانند. 
 
در سراسر ایران زمین، جایی را نمی یابید که خوردن هندوانه در شب یلدا جزء آداب و شیوه آن نباشد. در جاهای گوناگون ایران، گونه های تنقلات و خوراکی ها به تبع ژیرامون و شیوه زندگی مردم منطقه بهره برده می شود اما هندوانه میوه ای است که هیچ گاه از قلم نمی افتد، زیرا شمار زیادی به این باورند که اگر مقداری هندوانه در شب چله بخورند در سراسر چله بزرگ و کوچک یعنی زمستانی که در پیش دارند سرما و بیماری بر آنها غلبه نخواهد کرد. 
 
مردم شیراز در شب یلدا به شب زنده داری می پردازند و برخی نیز بسیاری از دوستان و بستگان خود را دعوت می کنند. آنها در این شب سفره یی می گسترانند که بی شباهت به سفره هفت سین نوروز نیست و در آن آینه را جای می دهند. گونه های بی شمار آجیل و تنقلاتی چون نخودچی، کشمش، حلواشکری، رنگینک و خرما و میوه هایی چون انار و به ویژه هندوانه خوراکی های این شب را تشکیل می دهند. در آذربایجان مردم هندوانه چله (چیله قارپوزی) می خوردند و باور دارند که با خوردن هندوانه لرز و سوز و سرما به تن آنها تاثیری ندارد. 
 
در اردبیل رسم است که مردم، چله بزرگ را سوگند می دهند که زیاد سخت نگیرد و معمولاً گندم برشته (قورقا) و هندوانه و سبزه و مغزگردو و نخودچی و کشمش می خورند. در گیلان هندوانه را حتماً فراهم می کنند و باورمندند که هرکس در شب چله هندوانه بخورد در تابستان احساس تشنگی نمی کند و در زمستان سرما را حس نخواهد کرد. «آوکونوس» یکی دیگر از میوه هایی است که در این منطقه در شب یلدا رواج دارد و به روش خاصی تهیه می شود. 
 
در فصل پاییز، ازگیل خام را در خمره می ریزند، خمره را پر از آب می کنند و کمی نمک هم به آن می افزایند و در خم را می بندند و در گوشه یی خارج از هوای گرم اتاق می گذارند، ازگیل سفت و خام، پس از مدتی پخته و آبدار و خوشمزه می شود. آوکونوس (ازگیل) در اغلب خانه های گیلان تا بهار آینده یافت می شود و هر زمان هوس کنند ازگیل و تازه و پخته را از خم بیرون می آورند و آن را با گلپر و نمک در سینه کش آفتاب می خورند. 
 
بنا به روایت مردم کرمان تا سحر انتظار می کشند تا از قارون افسانه یی استقبال کنند. قارون در پوشاک هیزم شکن برای خانواده های فقیر تکه های چوب می آورد. این چوب ها به زر دگرگون می شوند و برای آن خانواده، ثروت و روزی به همراه می آورند.

ایسنا:برخلاف کسانی که فریب توهم پایان جهان در 21 دسامبر 2012 را خورده و خود را آماده مواجهه با این حادثه می‌کنند، زندگی مایاهای ساکن در جنوب مکزیک در آرامش کامل جریان دارد.

کتاب ها و فیلم های مختلفی بر اساس پیش بینی تقویم باستانی مایاها مبنی بر پایان جهان در روزهای پایانی سال 2012 میلادی نوشته و ساخته شده‌اند که فرضیه‌های عجیبی را مطرح کرده‌اند.

 امکان برخورد سیاره «نیبیرو» (Nibiru) با زمین، برعکس شدن میدان مغناطیسی زمین و ایجاد گرداب های عظیم، کشیده شدن ناخواسته زمین به سوی یک سیاهچاله عظیم و فرو رفتن در آن از جمله تهدیداتی است که شایع شده زمین را در 21 دسامبر 2012 تهدید می کند!!

 با نزدیک شدن به تاریخ 21 دسامبر 2012 (اول دی) بحث ها در خصوص تحقق پیش بینی مایاها مبنی بر پایان جهان شدت گرفته است.

 ساخت کپسول های نجات بسیار مقاوم موسوم به «کشتی نوح» در چین، گذرگاه طاقدار بزرگ به سبک مایاها از یخ و ذخیره شمع، شکر و کبریت در روسیه از جمله اقداماتی است که افراد ساده لوح برای برای نجات در آخرین روز دنیا دست به آن زده اند.

 باستان شناسان اعلام کرده اند که هیچگونه شواهدی مبنی بر پیش بینی مایاها برای بروز حوادثی از جمله تاریکی زمین، برخورد سیارک عظیم یا فرو رفتن در سیاهچاله به دست نیامده و این حوادث خرافه های زائیده ذهن بشر هستند.

 آخرین روز از تقویم 5125 ساله شمارش بلند (Long Count)‌ مایاها که دوره ای موسوم به سیزدهمین باکتون (13th Baktun)‌ نامیده می شود، در روز 21 دسامبر 2012 میلادی پایان می یابد.

 این تقویم تنها برای ستاره شناسان کاربرد داشته و اقوام مایا عموما از تقویم فصل زراعی استفاده می کنند.

 اما روزگار اقوام مایا ساکن در شبه جزیره یوکاتان مکزیک در چند روز مانده به پایان دنیا کاملا عادی بوده و هیچ نشانه ای از آماده شدن آنها برای نابودی زمین دیده نمی شود. کشاورزان و روستائیان نیز کارهای عادی و رزمره خود را انجام می دهند.

 گروهی از مایاهای ساکن یوکاتان در حال برگزاری مراسمی برای گرامیداشت پایان چرخه تقویم «شمارش بلند» بوده و خود را برای شروع دوره جدید آغاز می کنند.

 آنها معتقدند که این روز نیز مانند نخستین روز سال 2000 میلادی یا تاریخ 6/6/2006 بدون روی دادن حادثه خاصی سپری خواهد شد و اساسا ترس در خصوص پیش بینی پایان دنیا در 21 دسامبر 2012 بی مورد است.

 «پیترونیلو پنا» یکی از کشیشان مایا ساکن این منطقه تأکید می کند: جهان قطعا روزی به پایان خواهد رسید، اما ما نیز نمی دانیم که این تاریخ چه زمانی فرا می رسد و پیش بینی‌ای توسط اقوام باستانی مایاها در این خصوص انجام نشده است.

 محققان ناسا تأکید کرده اند، هیچ سیارک یا ستاره دنباله داری در مسیر حرکت به سوی زمین قرار ندارد که در غیر این صورت به وضوح در آسمان قابل مشاهده خواهد بود.

دانلود رایگان منابع و نمونه سوالات آزمون استخدامی سازمان امور مالیاتی